- სასიამოვნო მადა ქართულ რუსულ წერილებში: საქართველო
- ქართული სამზარეულო: ამ ლაღი ქვეყნის უნიკალური კერძების გაცნობა
- დროთა განმავლობაში ქართული სამზარეულოს ისტორია და მისი ევოლუცია
- ექსკურსია საქართველოს ტრადიციულ რესტორნებსა და კაფეებში
- ავთენტური ქართული საკვების მიღების სარგებელი ჯანმრთელობისთვის
- პოპულარული რეგიონალური კერძები საქართველოში, რომელიც აუცილებლად უნდა გასინჯოთ
აღმოაჩინეთ საქართველოს უნიკალური გემოვნება: გზამკვლევი ქართული სამზარეულოსა და ისტორიისთვის!
Bon appetit ქართულად რუსული ასოებით: georgia
ბევრისთვის ქართული სამზარეულო თავად ქვეყნის სინონიმი გახდა. ტრადიციული კერძების გემოვნებისა და ტექსტურის მრავალფეროვნება მოწმობს ამ რეგიონის უნიკალურ კულტურასა და ისტორიაზე. ცხარე პელმენებიდან, რომლებიც ცნობილია როგორც ხინკალი, დამთავრებული ყველით სავსე არომატული ხაჭაპურით, საქართველო გთავაზობთ კულინარიული კერძების ფართო არჩევანს, რომელიც აუცილებლად გაახარებს ყველაზე გამორჩეულ გემოს.
მაგრამ როგორ შეგიძლიათ ნამდვილად დააფასოთ ქართული სამზარეულო მისი ენის ცოდნის გარეშე??? საბედნიეროდ, ქართულად მარტივი სწავლა: ეს არის «ღმერტო სასტუმრო»!გამოთქმული «GHmehr-toh sahstoom-roh», ეს ფრაზა სიტყვასიტყვით ითარგმნება როგორც «bon appetit».»
პირველი სიტყვა — ღმერტო — მომდინარეობს ზმნის ღმერტიდან, რაც ნიშნავს «ჭამას» ან «მადას».»ეს სიტყვა შერწყმულია სასტუმროსთან, რაც დაახლოებით ითარგმნება როგორც «სიამოვნება» ან «სასიამოვნო გრძნობა».„ისინი ერთად ქმნიან ფრაზას, რომელიც გადმოგვცემს ყველაფერს, რაც საჭიროა გემრიელი კერძისთვის: აღფრთოვანებული მადა და იმის მოლოდინი, რაც გელოდებათ!
ასევე, ამ ფრაზის გამოყენებით, როცა სადილობთ ან სახლში საჭმელს ამზადებთ, შეგიძლიათ გამოხატოთ თქვენი მადლიერება ქართული სამზარეულოსადმი და პატივისცემა მათი კულტურისა და ენის მიმართ — ყველაფერი ერთი დარტყმით. და თუ ნამდვილად გსურთ თქვენი სასადილოების შთაბეჭდილების მოხდენა, სცადეთ დაწეროთ ღმერტი სასტუმრო რუსული ასოებით: grmerto sastumro!
ქართული სამზარეულოს გზამკვლევი: შეისწავლეთ ამ ლაღი ქვეყნის უნიკალური კერძები
საქართველო, რომელიც მდებარეობს კავკასიის რეგიონში ევროპასა და აზიას შორის, არის პლანეტის ყველაზე უნიკალური და გემრიელი საკვების სამშობლო. ქართული სამზარეულო — ეს არის მეზობელი ქვეყნების გავლენის ნაზავი, მაგრამ მას ასევე აქვს საკუთარი განსხვავებული გემოები და ინგრედიენტები, რაც მას გამოარჩევს სხვა რეგიონალური სამზარეულოსგან. ამ გზამკვლევის მიზანია შეისწავლოს ზოგიერთი ყველაზე პოპულარული ქართული კერძები, მათ შორის ის, რომელიც წარმოიშვა საქართველოს ფარგლებს გარეთ.
ქართული სამზარეულოს ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი მთავარი კერძია ხინკალი — ღორის, საქონლის ან ცხვრის ხორცით გაჟღენთილი პელმენის სახეობა. ცომს, როგორც წესი, ხორბლის ფქვილისგან ამზადებენ და ჩაყრის წინ თხელ წრეებად ზილევენ. ხინკალს ორთქლზე ან ადუღებენ და დამატებით არომატისთვის მიირთმევენ შავი პილპილით. ეს პელმენი იმდენად პოპულარული გახდა, რომ მათ წვნიანებშიც კი იყენებენ, მაგალითად ხარჩოს წვნიანს, რომელშიც ხინკლის ნაჭრები ცურავს მდიდარ ძროხის ბულიონში.
კიდევ ერთი კლასიკური კერძი, რომელიც ქართულ რესტორნებში გვხვდება, არის «ხაჭაპური» — ღუმელში გამომცხვარი პური, ყველით ჩაყრილი, ჩვეულებრივ ზემოდან კვერცხითა და გამდნარი კარაქით. ყველის ჯიშები შეიძლება განსხვავდებოდეს იმის მიხედვით, თუ სად იმყოფებით საქართველოში; თუმცა სულგუნის ყველი ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული ვარიანტია ამ გემრიელი კერძების მოსამზადებლად! სხვა ინგრედიენტები, როგორიცაა სოკო ან ფეტა, ასევე შეიძლება დაემატოს კერძს უფრო გემოსა და ტექსტურას.
საქართველოში ბევრი კერძისთვის გავრცელებული გვერდითი კერძია ლობიო, ლობიოს ჩაშუშული, რომელსაც ჩვეულებრივ ამზადებენ ლობიოსგან, როგორიცაა თირკმელი ან თეთრი ლობიო, ხახვთან, ნიორთან და სანელებლებთან ერთად, როგორიცაა ქინძი ან კვიმი. მისი მირთმევა შესაძლებელია როგორც ცხელი, ასევე ცივი, თქვენი სურვილის მიხედვით! ეს გულიანი კერძი შესანიშნავი დამატებაა ნებისმიერი კერძისთვის და ასევე უზრუნველყოფს ძალიან საჭირო ცილას ვეგეტარიანელებისთვის, რომლებიც ეძებენ უფრო მეტს, ვიდრე უბრალოდ სალათებს ამ ქვეყანაში სადილის დროს!
ხორცის მოყვარულთათვის ქაბაბი ერთ-ერთი კერძია, რომელიც არ უნდა გამოტოვოთ დროს დრო დარჩით საქართველოში! შაშლიკი ჩვეულებრივ არის მარინირებული ღორის (ან ზოგჯერ ცხვრის) ნაჭრები, შემწვარი ნახშირზე და მიირთმევენ ცალკე ან ბოსტნეულთან ერთად, როგორიცაა ხახვი და წიწაკა შამფურებზე. თავად ხორცს ხშირად ადუღებენ ღამით ძმარში, მარილში, წიწაკაში და სხვა სანელებლებში, შემდეგ კი ადუღებენ ოდნავ დანახშირებულ კიდეებამდე — დაუვიწყარი კომბინაცია, რომელიც ნამდვილად გამოაქვს ამ წვნიანი ქაბაბის ყველა გემოს!
დაბოლოს, მივედით ერთ-ერთ ყველაზე ტკბილ კერძამდე, რომელიც ქართულ სამზარეულოსთან არის დაკავშირებული: ჩურჩხელა — ასევე ცნობილი როგორც «ჯორჯიან სნიკერსი». ეს ტკბილეული, რომელიც შედგება ძირითადად ძაფზე დაკეცილი ხმელი ხილისგან, რომელიც შემდეგ არაერთხელ ასველებენ შესქელებულ ყურძნის წვენის სიროფში, სანამ არ დატოვებენ გასაშრობად, ეს ტკბილეული ქმნის საღეჭი საჭმელს, რომელიც შესანიშნავად აკმაყოფილებს ნებისმიერი ტკბილი ლტოლვის დასაკმაყოფილებლად! ისინი, როგორც წესი, დესერტის ნაცვლად სადილის შემდეგ მიირთმევენ, რადგან საკმაოდ დაბალი შაქრიანობა აქვთ ტრადიციულ დესერტებთან შედარებით, როგორიცაა ნამცხვრები ან ნამცხვრები; თუმცა, ისინი მაინც გვთავაზობენ საკმარის სიტკბოს გადაჭარბების გარეშე!
მთლიანობაში, ქართული სამზარეულო გთავაზობთ კერძების ამაღელვებელ ასორტიმენტს, რომელიც აღფრთოვანებს ნებისმიერი ადამიანის გემოვნებას — ქონდარი ქუჩის საჭმელებიდან დაწყებული, უგემრიელესი ძირითადი კერძებით და ტკბილი დასრულებამდე; აქ ნამდვილად არის რაღაც ყველასთვის! მაშ, რატომ არ იმოგზაუროთ დღეს ამ საოცარი ქვეყნის უნიკალური კერძებით??
ქართული სამზარეულოს ისტორია და მისი ევოლუცია დროთა განმავლობაში
ქართული სამზარეულო ჩამოყალიბდა ქვეყნის ხანგრძლივი და მრავალფეროვანი ისტორიით, მრავალი კულტურის გავლენით. უძველესი დროიდან ამ რეგიონის სამზარეულო ემყარებოდა მარცვლეულსა და ბოსტნეულს, რომელსაც ავსებს ხორცი და რძის პროდუქტები. თუმცა დროთა განმავლობაში ქართული სამზარეულო უფრო რთული და მრავალფეროვანი გახდა. საუკუნეების მანძილზე სხვა ქვეყნებთან ვაჭრობის შედეგად ტრადიციულ კერძებში ინგრედიენტების მრავალფეროვნება შევიდა.
საქართველოში კულინარიის შესახებ ყველაზე ადრეული მტკიცებულებები ნეოლითის ხანაშია (ძვ. წ. 10000-3000 წწ.).უჰ.). ამ პერიოდში ქართველები ძირითადად იკვებებოდნენ მარცვლეულით, როგორიცაა ქერი და ხორბალი, ასევე სხვადასხვა ბოსტნეული, მათ შორის ხახვი, ნიორი, კომბოსტო და ჭარხალი. ხორცს ასევე მიირთმევდნენ, მაგრამ ის ფართოდ არ იყო ხელმისაწვდომი მოგვიანებით საუკუნეებამდე, რელიგიური აკრძალვების გამო ნადირობდნენ ან ხორცზე გაზრდილი ცხოველების ჭამა.
შუა საუკუნეებში (400-1500 წწ. ნ.უჰ.) დაიწყო ვაჭრობის შემოტანა აღმოსავლეთსა და დასავლეთს შორის საქართველოს ახალი საკვები პროდუქტები. სანელებლები, როგორიცაა ცილი და ქინძი, მოჰქონდათ ინდოეთიდან, ხოლო ხილი, როგორიცაა ფორთოხალი, ხმელთაშუა ზღვიდან. ამ ინგრედიენტებმა ქართულ სამზარეულოს განსაკუთრებული გემო მისცა, რომლითაც დღესაც ტკბებიან. სანელებლების გარდა, ნიგოზი ამ პერიოდში გახდა ქართული სამზარეულოს მნიშვნელოვანი ნაწილი, რადგან მას იყენებდნენ სოუსებსა და სალათებში ტექსტურის და გემოს დასამატებლად.
მე-16 საუკუნეში, როდესაც საქართველო ოსმალეთის იმპერიის ქვეშ იყო (1500-1800 წწ. ნ.უჰ.), თურქულმა გავლენამ კიდევ უფრო დაიწყო გავლენა ქართულ სამზარეულოზე. პოპულარული გახდა ბრინჯის კერძები, როგორიცაა ხაჭაპური (ყველის პური), ქაბაბი კი ადგილობრივების საყვარელი გახდა. ოსმალებმა ქართულ საკონდიტრო ნაწარმში შაქარიც შეიტანეს, რამაც განაპირობა ისეთი დესერტების განვითარება, როგორიცაა ხილის კომპოტები და ტკბილი ნამცხვრები თხილით ან გამხმარი ხილით, როგორიცაა ლეღვი ან ფინიკი.